FLASH NEWS
The son of the founder of Lamborghini tells how his father started his revenge against Ferrari
2024-04-06 11:58:57 / AKTUALITET
The owner of Lamborghini, Tonino Lamborghini, was invited to the "Flasim" podcast with Prime Minister Edi Rama.
He has shown how his father, who produced tractors, switched to the production of Lamborghini. According to Tonino Lamborghini, the main reason for the construction of the factory where Lamborghinis began to be produced was Enzo Ferrari. His father drove a Ferrari and when the car's engine had a problem, he went to Enzo Ferrari and told him that "there is something wrong with the car and he can help fix it together".
Enzo Ferrari misbehaved with him and arrogantly told him "how can someone who makes tractors think of me?" This prompted Lamborghini to open a factory and become a strong competitor to Ferrari.
Edi Rama: There is a moment that is shallow, which is the famous episode of the keys, but there is also another moment that you experienced and it has turned into a cult of cinematography, contemporary history, literature, memory, in which your father , Ferruccio Lamborghini, who made tractors but used a Ferrari, goes to the other very dominant colossus of the time, Enzo Ferrari, and says, "there's something wrong with your car's engine and I can give you a hand", without ever realizing that another Italian excellence would be born from that meeting, which was and continues to be Lamborghini. Enzo Ferrari behaved badly, he behaved, let's say, arrogantly, saying "how can someone who manufactures tractors care about me?
Tonino Lamborghini: You don't know how to give my cars, go drive your tractors.
Edi Rama: He then returns home and you witnessed this moment.
Tonino Lamborghini: Shumë i inatosur. Ishim ulur në tryezë, po hanim tagliatelle-t dhe i thotë nënës: “Anita, më duhen një miliard lira”. Në atë kohë ishte një vlerë e stërmadhe. Nëna, i kthehet dhe i thotë: “Ferruccio, po çfarë do bësh me një miliard lira?” “Ferrari më trajtoi keq. Në fund të fundit, i kam blerë dy Ferrari. Unë prodhoj 52 traktorë në ditë, ai le të jetë prodhues i makinave të garave, po unë mbaj në punë një mijë punonjës të brendshëm, plus të jashtmëve. Pse më trajtoi kështu?! Ia tregoj unë atij!” Nëna ime u trondit, ku të shkonte t’i gjente një miliardë lira të kohës? I thotë: “Nuk i kam, po edhe po t’i kem, më duhen për të çuar përpara kompaninë”. “Duhet të m’i gjesh!” i thotë. Më në fund, ia pret: “Sa shpenzojmë për reklama?” Asokohe, Italia ishte e veshur në çdo cep me tabela në rrugë, ku shkruhej: “Traktorë “Lamborghini”, Traktorë “Lamborghini”, Traktorë “Lamborghini”. Edhe sot mund t’i shohësh të braktisura nëpër rrugët e fshatit në Campania. I thotë: “Po, shpenzojmë shumë, shpenzojmë ndoshta një miliard lira”. “Mirë, kur të skadojnë kontratat, ti mos i përsërit. Paratë m’i jep mua. Unë do i bëj konkurrencë Ferrarit. Do hap një fabrikë dhe, nëse ecën mirë, do kem më shumë përfitim në imazh sesa do të kisha me tabelat e reklamave”. Dhe kështu ndodhi.
Edi Rama: Gjeniale.
Tonino Lamborghini: Goxha guxim, edhe goxha guxim.
Edi Rama: Idetë gjeniale kanë nevojë për guxim, apo jo? Nuk bëhen kot.
Tonino Lamborghini: Menjëherë, u vu në kërkim të tre inxhinierëve më të famshëm. Ishin të gjithë shumë të rinj, sapo kishin mbaruar universitetin. Punonin te Ferrari dhe Maserati. E bëri menjëherë. Dërgoi një mik për të parë terrenin dhe i tha: “Shko dhe m’i sill këtu!” Tani, pse qe e lehtë t’i merrje që andej? Nuk është kaq e lehtë të marrësh një të ri nga Ferrari apo nga Maserati apo jo? Karta fituese ishte se Lamborghini kishte treguar tashmë se dinte të prodhonte traktorë, kishte një biznes që zhvillohej prej vitesh, një kompetencë teknike, teknologjike dhe, mbi të gjitha, një sipërmarrje që kishte cilësinë më të lartë të makinerive dhe kërkimit mekanik. Tani, t’i thuash një inxhinieri, “eja me mua, të të tregoj atë që po bëj”, i jep një lloj entuziazmi. Për më tepër, duhet të marrim parasysh se Maserati i asaj kohe ishte pak i lodhur, nëse më lejoni të përdor një term të papërshtatshëm. Enzo, po, nuk kishte ndonjë karakter të lehtë, bënte zotërinë e padronin në të gjitha kuptimet. Kështu, im atë ia doli t’i merrte sa hap e mbyll sytë, duke iu thënë, “dua një makinë. E dua kështu, kështu, kështu dhe kështu.” Pra, nuk tha: “Më bëni një makinë, por e dua me këto veçori. Dua katër cilindra motori, ndezje e dyfishtë, 12 karburatorë. Dikur, të gjitha makinat, Ferrari, Maserati, AstonMartin, kishin balestra. Tani, çdokush që ka një moshë të caktuar e di që makinat, rrëshqitnin dhe dilnin nga kthesa, sepse, me balestër, makina kërcente përpjetë. Të sillje rrotat e pavarura, që sapo kishin nisur të shiheshin në Formula 1, ishte një hap i madh përpara. Kjo ishte arsyeja se pse, me këto ide shumë të qarta, këta inxhinierë të rinj u mbushën me entuziazëm të madh dhe gjithçka mori udhë me shpejtësi.Mendojeni pak që, për nëntë muaj, nëntë muaj, u prezantua prototipi i parë funksional. Sot, për nëntë muaj nuk bën dot asgjë.
Edi Rama: A reagoi Enzo Ferrari për këtë?
Tonino Lamborghini: Natyrisht që jo, përveç një rrëfimi të bërë me një gazetar të madh të kohës, i cili quhej Gino Rancatti… Gino Rancatti më ka dërguar një letër që e ruaj, ku thuhej se për herë të parë, Enzo Ferrari pranoi se kishte gabuar dhe se ndoshta duhej të ishte përmbajtur, sepse kishte sjellë në jetë një konkurrent.
Edi Rama: Nga ato që kam mësuar, kam përshtypjen se intuita e tij për atë që mendonte se Ferrari duhet të bënte me motorin doli që ishte e saktë.
Tonino Lamborghini: Yes, because my father tried it himself. In the Ferrari that burned the friction, he mounted a normal "Ferodo" friction that he mounted on tractors. The dimensions matched perfectly, so it was assembled, tested and the car responded to the stresses with zero problems. That's why Ferrucio, my father, went to Ferrari, without any arrogance, without any pride, saying that, basically, I'm going to a colleague, a co-entrepreneur, to say, "listen, you're trading this for this, the problem is solved". He did it without any arrogance, as a customer. He waited two hours. While waiting two hours in the hall - this is what my father told me - he said to himself: "I produce 52 tractors a day. I have 1,000 employees. I have two Ferraris and this one makes me wait two hours?” Then, in Italy at that time, you addressed the other with "you". This one comes and addresses him with "you". Ferrari speaks to my father with "you".
"But why does he address me with 'you'?"
Those years, when I went to high school, if someone was two or three years older than me, you addressed them as "you". Then, of course, we became friends and talked with "you", but, at first, it was with "you". "Good luck, this is how he allows himself." This was already bothering him. Then, that was the story. Let's pass it on to young people. I don't know if you have "you" and "you" in your language
Edi Rama: Yes, we have.
Happening now...
America may withdraw from Europe, but not from SPAK
Nga Gentian Gaba
ideas
top
Alfa recipes
TRENDING 
services
- POLICE129
- STREET POLICE126
- AMBULANCE112
- FIREFIGHTER128