Shkencëtarët besojnë se kanë zbuluar mumjet më të vjetra në botë

16 Shtator 2025, 20:17 / MISTERE&KURIOZITETE ALFA PRESS

Shkencëtarët besojnë se kanë zbuluar mumjet më të

Disa shoqëri të lashta në Kinë dhe Azinë Juglindore i kanë tharë të vdekurit e tyre me tym, çka sugjeron se këto popullata i kanë mumifikuar të vdekurit e tyre mijëra vjet para egjiptianëve, sugjeron një studim i kohëve të fundit.

Ndërsa mumjet e fashuara në Egjiptin e lashtë datojnë rreth 4 500 vjet më parë, shembujt më të vjetër të njohur më parë të mumifikimit vijnë nga shoqëritë e lashta kiliane, ku ajri natyralisht i thatë lejonte mumifikimin natyror.

Por, trupat e gjetur së fundmi nga studiuesit në Kinë dhe Azinë Juglindore vinin kryesisht nga rajone me lagështi.

Shkencëtarët fillimisht u intriguan nga shtrembërimet e skeleteve të zbuluara në Kinë, Vietnam, Filipine, Laos, Tajlandë, Malajzi dhe Indonezi.

Këto mbetje njerëzore mbanin shenja djegieje në disa zona, por në modele të papajtueshme me përpjekjet për kremim.

Studiuesit ngritën hipotezën se shtrembërimi i trupave gjatë varrimit ishte i mundur sepse nuk kishte mbetur asnjë ind i butë në trupa – rezultat i mumifikimit me tharje, një praktikë e njohur në pjesë të provincës indoneziane të Papuas.

Pasi analizuan përbërjen e mostrave të kockave nga këto vende, krahasuar me mostrat e kontrollit të marra nga varret e lashta në Japoni, ata ishin në gjendje të provonin se trupat ishin të ekspozuar kryesisht ndaj temperaturave të ulëta.

Natyra e paprekur e skeleteve sugjeron se nuk kishte asnjë përpjekje për të djegur trupat dhe se qëllimi ishte ruajtja e tyre.

Disa mostra datojnë më shumë se 10 000 vjet më parë, duke sugjeruar se këto shoqëri po praktikonin forma të mumifikimit mijëra vjet më herët sesa mendohej më parë.

”Këto rezultate ishin një surprizë e madhe”, thotë studiuesja Hsiao-chun Huang e Universitetit Kombëtar Australian në Canberra.

“Kockat janë kaq të lashta dhe është e jashtëzakonshme të zbulosh se kjo traditë është kaq e gjatë, duke lidhur praktikat e popujve të lashtë me ato që gjenden ende në disa komunitete sot”, shtoi ai.

”Duhanpirja ishte ndoshta opsioni më efektiv për ruajtjen e kufomave në klimat tropikale”, sipas shkencëtarëve, megjithatë procesi potencialisht ka edhe rëndësi kulturore.

Disa shoqëri në Indonezi dhe Australi njihen për tymosjen dhe tharjen e trupave duke i lidhur fort dhe duke i vendosur mbi një zjarr që digjej vazhdimisht, shpesh për disa muaj.

Procesi u lejonte të dashurve të ruanin kontaktin me të ndjerin dhe, në disa raste, besohej se lejonte shpirtin e të ndjerit të lëvizte lirshëm gjatë ditës dhe të kthehej në trupin e tij natën.

“Unë besoj se kjo pasqyron diçka thellësisht njerëzore – dëshirën e përjetshme që të dashurit tanë të mos na lënë kurrë, por të qëndrojnë pranë nesh përgjithmonë”, tha Huang.

 

Po ndodh...