Media e madhe greke: A do të bëhet Rama një Enver Hoxha i ardhshëm?

9 Maj 2025, 13:03 / POLITIKË ALFA PRESS

Media e madhe greke: A do të bëhet Rama një Enver Hoxha i

Edi Rama ndoshta është i zënë duke zgjedhur një kostum për të festuar mandatin e tij të katërt si kryeministër i Shqipërisë, pasi Partia e tij Socialiste në detyrë pritet gjerësisht të fitojë zgjedhjet e përgjithshme të së dielës.

Çdo sondazh i opinionit publik – në masën që këto mund të konsiderohen të besueshme në një vend me mjedisin politik të Shqipërisë – po i jep Ramës një epërsi të konsiderueshme, duke e vendosur partinë e tij deri në 12 pikë përpara opozitës së qendrës së djathtë. Ndërkohë, nëse parashikimet dalin të vërteta, socialistët ndoshta do të jenë në gjendje të formojnë një qeveri më vete, duke e bërë Ramën udhëheqësin më jetëgjatë të Shqipërisë pas Enver Hoxhës. 

Aleanca kryesore e opozitës, Aleanca për një Shqipëri të Madhe (jo një “Shqipëri të Madhe”, që do të ishte një provokim për fqinjët e saj), e cila përfshin edhe partinë e pakicës greke dhe drejtohet nga veterani politik Sali Berisha, duket se nuk është në gjendje ta rrëzojë Ramën nga posti i tij.

Sipas një sondazhi të Eurobarometrit, në fakt, socialistët e Ramës llogariten të jenë fitues të zgjedhjeve të së dielës nga 57.1% e të anketuarve, kundrejt 20% të Berishës, ndërsa një sondazh nga firma amerikane McLaughlin & Associates zbuloi se 51.8% e të anketuarve duan që kryeministri aktual të vazhdojë dhe 37.5% duan që ai të largohet. 

Zgjedhjet e së dielës ka shumë të ngjarë të përfundojnë në një çështje të rëndësishme, pra, nëse socialistët do të jenë në gjendje të qeverisin vetë. Partia është e bindur se do të sigurojë 75 deri në 80 vende, një numër që do t'i jepte asaj një shumicë të rehatshme parlamentare në parlamentin me 140 vende. Megjithatë, ka nga ata që mendojnë se ky optimizëm është i gabuar dhe se mundësia e një qeverie njëpartiake është në dyshim.

Sa i përket pritjeve të opozitës, Aleanca do të jetë më se e lumtur të shohë dobësimin e ndikimit të Ramës, në mënyrë që të mund të sfidojë sundimin e tij - nëse nuk fiton, në ndonjë surprizë, zgjedhjet.

Përveç ndonjë ngjarjeje të madhe të papritur, kështu qëndrojnë gjërat tani dhe situata nuk pritet të ndryshojë në mënyrë dramatike në ditët në vijim. Për më tepër, fakti që nuk ka çështje të mëdha gjeopolitike në lojë do të thotë që interesi nga aleatët perëndimorë të Shqipërisë nuk është veçanërisht i lartë. 

Si Rama ashtu edhe Berisha janë mbështetës të vendosur të orientimit perëndimor të Shqipërisë, ndërsa vendi konsiderohet si më pro-amerikani në Ballkan. Megjithatë, i pari ka një avantazh të vendosur ndaj rivalit të tij kryesor, pasi amerikanët dhe evropianët i kanë dhënë atij një pozicion të privilegjuar në diskutimet rreth bregdetit lindor të Adriatikut. Ai gjithashtu duket se i ka bindur ata se është i vetmi politikan shqiptar i aftë të garantojë stabilitetin brenda Shqipërisë, por edhe midis popullatave të tjera shqiptare në Ballkan, ku ai është shumë me ndikim.

Ata janë shumë më pak të shqetësuar me akuzat e opozitës se ai sundon me dorë të rëndë dhe toleron korrupsionin dhe mashtrimet me krimin e organizuar. Prandaj, administrata Trump është përmbajtur nga mbajtja e një qëndrimi zyrtar mbi zgjedhjet në Shqipëri, edhe pse është e shqetësuar për lidhjet e tij me miliarderin George Soros. Evropianët, nga ana e tyre, janë kufizuar në inkurajimin e zgjedhjeve "të ndershme" dhe "të pastra", duke paralajmëruar në heshtje kundër blerjes së votave, një metodë aspak e panjohur në Shqipëri dhe për të cilën Rama është akuzuar vazhdimisht se e ka përdorur.

Megjithatë, mbështetja e Perëndimit, stili i tij arrogant dhe dominues i qeverisjes, kontrolli i tij mbi median dhe propaganda provokuese nuk e shpjegojnë plotësisht mbajtjen e pushtetit nga Rama. As akuzat shumë serioze për mbulimin e trafikantëve të drogës dhe shoqatave të korruptuara nuk duket se ndikojnë negativisht në imazhin e tij si udhëheqës. 

Në shikim të parë, duket sikur Rama e ka jetuar këtë situatë për 12 vjet dhe është gati ta mbajë partinë gjallë edhe për katër vjet të tjera, sepse nuk ka një opozitë serioze.

Tani në të 80-at, “plaku Berisha” nuk i frymëzon më masat. Ai duket i paaftë t’i bëjë ballë Ramës pavarësisht elokuencës së tij të mprehtë dhe aleanca që ai krijoi përpara votimeve është një përzierje politike që pritet të shpërbëhet një ditë pas zgjedhjeve nëse nuk arrin ndonjë fitore të konsiderueshme.

Megjithatë, edhe mungesa e një alternative të besueshme nuk mjafton për të shpjeguar jetëgjatësinë politike të udhëheqësit socialist. Për një numër dërrmues shqiptarësh, Rama është një reformist i vërtetë post-komunist. Ai është udhëheqësi i cili, falë aftësive të tij në marrëdhëniet ndërkombëtare dhe diplomaci, arriti ta vendoste vendin në hartën e botës në një mënyrë pozitive, pavarësisht njollës së konsiderimit nga disa si "Kolumbia e Evropës". Mbështetësit e tij ia atribuojnë atij anëtarësimin e Shqipërisë në NATO dhe hapjen e rrugës për hyrjen e vendit në Bashkimin Evropian, si dhe nxitjen e ekonomisë, kryesisht përmes turizmit, dhe zbatimin e projekteve të mëdha infrastrukturore - si aeroportet, hekurudha kombëtare, portet dhe autostradat, të ndërtuara me fonde të BE-së - që kanë përmirësuar ndjeshëm profilin e vendit dhe e kanë bërë atë më tërheqës për investitorët e huaj.

Rama sigurisht që nuk mund të renditet midis “shenjtorëve” të politikës, por as nuk mund të përjashtohet nga kategoria e udhëheqësve me ndikim të Ballkanit pas komunizmit. Ai është i zgjuar, ka aftësi të shkëlqyera komunikimi, është intelektual (ai kalon orë të tëra duke pikturuar në studion e tij të artit), është mjaftueshëm i sigurt për të mos u shqetësuar nëse është objekt shakaje (si kur u shfaq me një këpucë të kuqe dhe një të bardhë ose me kilt) dhe është një burim idesh të pazakonta që tërheqin vëmendjen ndërkombëtare (si ajo për krijimin e një shteti autonom bektashian brenda Shqipërisë), ndër cilësi të tjera. 

Por ai është gjithashtu shumë i dhënë pas intrigave, është arrogant dhe hakmarrës, dhe i aftë të sakrifikojë edhe bashkëpunëtorët e tij më të ngushtë nëse mendon se ata përbëjnë një kërcënim për pushtetin e tij, siç ilustrohet nga arrestimi dhe burgosja me akuza për korrupsion e trashëgimtarit të tij të supozuar, kryetarit të bashkisë së Tiranës Erion Veliaj.

A e ka shndërruar Rama Shqipërinë në një parajsë? Natyrisht që jo. Të rinjtë dhe të rejat e vendit ende po largohen me shumicë - vlerësohet se 40% kanë emigruar jashtë vendit - korrupsioni është i përhapur, pensioni mesatar është ende nën 200 euro, dhe turizmi dhe bujqësia kanë mungesë të personelit dhe kanë nevojë për punëtorë nga Azia dhe Amerika e Jugut. Megjithatë, shqiptarët që vazhdojnë ta mbështesin atë besojnë se ai është i vetmi person që mund t'i përmirësojë gjërat.

Po pakica greke? Ku qëndron ajo, veçanërisht në dritën e aferës me Fredi Belerin? Partia Uniteti për të Drejtat e Njeriut, e cila përfaqëson pakicat greke dhe pakicat e tjera, është anëtare e aleancës opozitare dhe ka një vend të siguruar në Parlament, atë të kryetarit të saj, Vangjel Dule, i cili është në listën e deputetëve që nuk kanë nevojë të zgjidhen. Skenari më i mirë - megjithëse i pamundur - është që zëvendësuesi i Belerit në rajonin e Himarës gjatë zgjedhjeve të trazuara lokale të vitit të kaluar, Petro Gjikuria, të marrë gjithashtu një vend. Ndërkohë, disa anëtarë me ndikim të pakicës greke po kandidojnë me listën e socialistëve. 

Vëzhguesit politikë në komunitetin grek, por edhe në Tiranë, besojnë se tensioni me Ramën për Himarën nuk do të ndikojë në zgjedhjet e së dielës. Ata theksojnë më tej faktin se rivalët politikë të Ramës nuk e kanë paraqitur Greqinë si armik për herë të parë në një fushatë parazgjedhore, si provë e përpjekjeve të Athinës dhe Tiranës për të përmirësuar marrëdhëniet dypalëshe./ Përktheu Alfapress.al nga www.ekathimerini.com/