Cause vs numbers

The new reality in the Parliament of Albania, where several deputies of the Democratic Party went and sat in the warm lap of non grata, does not change the political status-quo. The appearance does not change the content. The product resulting from the "principled" union of those who are concerned about oppositionism, will not be a political product, but will be a purely propaganda product. Some MPs, who as free people voted to exclude Sali Berisha from the parliamentary group and from the DP, today go and sit on his warm lap without blushing or turning yellow. This article is not intended to highlight the moral values of certain deputies, nor their integrity. Apparently, these deputies went to non gratt, as an attempt to save their political career. This incident reminds me of a story in the Bible.
"A manor had hired some people to work his land, being offered 1 gold coin per day of work. By noon, when he sees that the work is not moving at the desired pace, he hires a few more people to work for the rest of the day, offering them the same payment, 1 gold coin. In the afternoon, he estimates that he would need a few more workers to finish the job. So he engages a few more people for the rest of the day, offering them the same payment, 1 gold coin. At this moment, those who had started work early in the morning complained, telling him that it was not fair that they had been working since morning for a payment of 1 coin, while he proposed the same payment to those who would work alone a few hours from afternoon to evening.
Mirëpo qielli me tokën i kanë megjithatë ca ndryshime të vogla. Jezusi mund t’u premtonte të njëjtin shpërblim ndjekësve të mëhershëm dhe atyre të mëvonshëm, sepse parajsa ka vend për të gjithë. Ndërkohë që në realitetin tokësor gjërat janë paksa më të koklavitura. Psh numri i vdekatarëve që popullojnë Kuvendin e Shqipërisë është i limituar. Siç është i limituar edhe fondi i votave të Berishës, i cili nuk mjafton për ndjekësit e hershëm, e jo më për fluksin e refugjatëve të fundit të PD-së. Dmth, përtej fasadës së solidaritetit mes deputetëve të këtij grupimi të ri parlamentar, priten megjithatë disa zhvillime interesante…
Llogaria e numrave
Është paksa e sikletshme për burrin (edhe për gruan) të shpjegojë se si, për interesin publik (gjithmonë për interesin publik), ai po bën sakrificën sublime të të lëpirit aty ku ka pështyrë, çka në fakt i përgjigjet njëfarësoj definicionit Churchill-ian për politikanin: ‘’Politikani është ai që na tregon ç’do të ndodhë në të ardhmen dhe kur ato që ai na ka thënë se do të ndodhin, nuk ndodhin, ai na shpjegon përse-në’’.
Shpjegimi më i artikuluar i dumbabistëve të vonuar (këtu më duhet të shpreh njëfarë konsiderate për dumbabistët e orëve të para) është se ata shkuan atje, sepse atje shkuan demokratët. Ata shkuan atje, sepse kuptuan se PD zyrtare nuk mund t’i sjellë demokratët në pushtet, pasi numrat i ka Berisha. Kjo është thjesht një përpjekje për të debilizuar debatin publik. Një përjekje për të marrë për budallenj demokratët dhe të gjithë shqiptarët. Autorit të këtyre rreshtave nuk i plas fare (po fare ama) kush i sjell demokratët në pushtet, e as nëse vijnë apo jo ndonjëherë demokratët në pushtet. Unë nuk e kam nderin të jem një prej tyre, nuk kam ndërmend të bëhem një prej tyre në të ardhmen dhe nuk më interesojnë hiç këto llogari cinike. Mua nuk më intereson të rrëzohet Rama, që në vend të tij të na vjedhë një Ramë me xhaketë blu dhe administrata të popullohet nga militantë të paaftë demokratë në vend të të paaftëve socialistë, të cilët edhe vjedhin nga pak. Ajo që më intereson është rrëzimi i Ramës nga dikush që ka një projekt, jo për të punësuar demokratët, por për të përmirësuar jetën e shqiptarëve, për të ndërtuar një shtet më të drejtë, për të çliruar tregun e monopolizuar që po i merr frymën ekonomisë. Ajo që më intereson është një projekt politik që bashkon popullin opozitar, i cili është sot më i madh se dy gjysmat e Partisë Demokratike të marra së bashku, por fatkeqësisht është i papërfaqësuar politikisht dhe nuk del të votojë.
Në skemën klasike, mazhoranca përfaqëson status-quo-në, ndërsa opozita përfaqëson shpresën. Nëse në Kuvendin e Shqipërisë do të përplasen numrat, fitorja i takon mazhorancës. Nuk janë numrat ata që përcaktojnë forcën e një opozite në kuvend. Po të jetë thjesht çështje numrash, çdo opozitë është e dobët. Opozitë dmth minorancë. Numrat në kuvend janë armë e mazhorancave. Opozitat luftojnë me ide për ta përmbysur këtë status-quo. Opozitat luftojnë me kauza. Opozitat nuk mund të fitojnë beteja parlamentare me anë të numrave. Ama ato mund të fitojnë betejën për të përmbysur situatën në burimin e pushtetit, i cili është vota e qytetarëve. Një opozitë e fortë është një opozitë me kartë morale, një opozitë me kauza, një opozitë me ide.
Rama nuk është shumicë ndër shqiptarë. E kanë votuar vetëm 48 përqind. Berisha nuk është shumicë ndër opozitarë, zgjedhjet e fundit e provuan. Votat që mori PD dhe votat e atyre që nuk dolën të votojnë janë ku e ku më shumë se votat e Foltores. I pari dhe i dyti shiten si shumicë, sepse e kanë kthyer në neveri skenën politike shqiptare dhe kjo mban larg votuesin gri. Përplasen, krijojnë tensione, vjellin vrer etj etj. E gjitha kjo bëhet për të mbajtur larg politikës dhe larg kutive të votimit qytetarin e lirë të papozicionuar. E bëjnë sepse kanë tmerr nga vota e lirë.
Përplasje vizionesh
Trumpetohet nevoja e bashkimit të grupit parlamentar për të pasur një aksion opozitar më efikas. Ok. Po mbi cilat ide? Mbi cilin vizion? Këto pyetje janë pak të sikletshme për gazbardhistët. Deputetët janë (të paktën teorikisht) qënie të lira dhe ata mund t’i bashkohen cilit grupim të duan dhe cilit lider të duan. Ata nuk janë të detyruar t’i rrinë besnikë partisë në të cilën u zgjodhën dhe as atyre që i votuan. Por gjithsesi kanë detyrimin moral të shpjegojnë piruetat e tyre.
Dy janë vizionet që po përplasen ndër demokratë. Dy oferta politike po iu serviren demokratëve shqiptarë. Njëra është oferta anti-spakiste e Sali Berishës dhe e Foltores, se ata ashtu i kanë ca halle. Pas goditjeve në mazhorancë, po ua ndjen prapanica lagështirën.
Vizioni tjetër është i opozitës pa halle. Vizioni i Partisë Demokratike, e cila ofron mbeshtetje politike për drejtësinë e re, punon krah për krah me garantët e kësaj drejtësie që është shpresa e fundit për shqiptarët, me SHBA dhe BE. Shqiptarët do të zgjedhin. Propaganda punon fort për të krijuar idenë se të dyja palët janë e njëjta gjë. Por propaganda efktet i ka gjithmonë me datë skadence. Rrotën e historisë nuk e ndal dot askush.
Individ vs turmë
Unë si individ kam nevojë për t’u përfaqësuar politikisht. Bindjet dhe interesat e mia duhet të përfaqësohen politikisht. Në këtë rast unë nuk kam pse të ndjek turmat (qofshin këto edhe shumicë) dhe të tretem në to. Unë kam bindjet dhe interesat e mia dhe do të ndjek atë grupim politik që më përfaqëson. Nëse ky grupim politik në të cilin unë gjej përfaqësim, është shumicë apo pakicë, kjo nuk varet nga unë. E dija paraprakisht dhe e kam deklaruar publikisht se Roland Bejko kishte zero shanse të fitonte Bashkinë e Tiranës, mirëpo tek ai shikoja të përfaqësuara bindjet e mia politike. Ndërkohë që e kisha fort të sigurt se zgjedhjet do t’i fitonte lali Eri. A mos duhet të kisha rendur te lali Eri sepse ai do të ishte shumicë???
With this idea, the majority have tried (not without success) to idiotize the Albanians. With this idea of the majority, they are trying to fool the opposition. Man follows his convictions and interests, not the crowd. Big ideas have changed the world. History teaches us that all great ideas are first championed by a minority of enlightened people. Then they take over the world…
Happening now...
83 mandates are not immunity for Rama's friends
ideas
top
Alfa recipes
TRENDING 
services
- POLICE129
- STREET POLICE126
- AMBULANCE112
- FIREFIGHTER128
