Lautaro Martinez tregoi kulturën e punës që duhet, pse mesazhi i argjentinasit është një asist për ambientin zikaltër

4 Korrik 2025, 20:39 / SPORT ALFA PRESS

Lautaro Martinez tregoi kulturën e punës që duhet, pse mesazhi i

“Shiko muskujt e kapitenit”, këndonte De Gregori. Dhe po, muskujt e kapitenit të Interit janë aty, jo vetëm në forcë fizike, por në guximin për të folur, për të goditur, për të drejtuar kur “anija” lëkundet. Lautaro Martinez, lideri me shirit në krah dhe zemër në grusht, nuk heshti pas zhgënjimit të madh në Botërorin për Klube.

Nuk u fsheh pas justifikimeve. Zgjodhi të flasë dhe fjalët e tij goditën. Ai nuk ishte në “urën e Titanikut”, siç thotë metafora, por në timonin e Interit, dhe refuzoi të joshej nga “sirena” e shpërqendrimeve. Ai kërkon të udhëheqë ekipin drejt suksesit, edhe nëse për këtë duhet të sforcojë shokët e skuadrës, një për një. Ajo që ndodhi në SHBA nuk i pëlqeu aspak Lautaros. Ishte më shumë se një zhgënjim, ishte një thyerje besimi.

Ai e kishte parë Botërorin për Klube si një mundësi për t’u ringritur pas humbjes së finales në Champions ndaj PSG-së, një rast për të nderuar fanellën, për të shkuar deri në fund. Por për disa lojtarë, duket se ishte vetëm një turne tjetër. Dhe kjo e vrau kapitenin. Fjalët e tij pas humbjes me Fluminense nuk ishin vetëm për Çalhanoglunë. Ishin për shumë të tjerë, për Turam, për Pavar, për të gjithë ata që në vend të përqendrimit në fushë, bënin fotografi në rrugët e Los Anxhelesit, Siatëllit apo Sharlotës. Në kohën kur brazilianët jepnin gjithçka për kualifikimin, disa zikaltër dukeshin të humbur në turizëm, jo në betejë.

Për një argjentinas krenar si Lautaro, i eliminuar nga një ekip i Amerikës së Jugut, kjo ishte fyese. E papranueshme. Dhe zgjodhi të reagojë. Jo me heshtje, sepse ajo do të ishte më e rëndë, më e dhimbshme. Heshtja do të ishte një pranim i turpshëm. Lautaro nuk heshti, zgjodhi të sfidojë, të tronditë, të mbajë gjallë kulturën e fitores që Marota ka përhapur që prej mbërritjes në Milano. Kapiteni e mishëron këtë kulturë.

Ai nuk ecën “qetësisht përpara” në mjegullën që premton diellin, por hap rrugën me zë të lartë dhe zemër të pastër. Ky ishte një akt dashurie për Interin, jo për egon personale. Dhe ky është Lautaro. Ky është kapiteni që tifozët e vërtetë duan.

 

Po ndodh...

ide