FLASH NEWS
"Counter-Reform" Rama-Berisha
2024-11-29 12:05:32 / EDITORIAL
The Counter-Reformation was the reaction to the changes brought about by the Protestant Reformation, which challenged the Catholic Church and its corrupt practices of the time, which exploded under the leadership of Martin Luther and other reformers. In that world, the main goal of the Counter-Reformation was to renew the authority of the Catholic Church and stop the spread of Protestantism, which began in the territory of the Holy Roman Empire with the proclamation of the 95 Theses in 1517. But the profound changes that the Reformation brought about were irreversible. and simultaneously violated the authority of the Pope and the unity of the Empire.
This return to the beginning of the end of the Holy Roman Empire, which for Voltaire was neither holy, nor imperial, nor Roman, to analyze a short event in a relatively small time, like the Reformation in Justice in a peripheral corner of the world , can be described as an excessive and daring stretch of fantasy. However, although history does not repeat itself but usually rhymes, the analogy with a context changed by the evolution of centers of power, the emergence of new centers of gravity and the attempt to balance, produces actions and reactions, which can find meeting points, or be parallel, in the dynamics of change and resistance.
Like the Protestant Reform, which challenged an entrenched system and created a path for change despite resistance, in Albania, the Justice Reform, in particular the SPAK and the GJKKO, is the attempt to transform the system captured by the interests of the elites. old. In both cases, the change has been accompanied by strong clashes, but it has also opened up new opportunities.
And let's come to the Counter-Reform that is emerging in our political landscape. Two of the oldest actors, seemingly different but with similar interests, are articulating in unison their political goal of restoring a new balance with justice, - since the latter, especially SPAK, has upset the balance of impunity established in 34 years, - under the refrain of Mozart's comic opera, "cosi fan tutte"- (that's what they all do), in our case, that's what everyone does, corruption.
Prime Minister Rama's proposal has been materialized through the "Xhafaj Commission", whose public purpose appears as in terms of "Miss World", without being permanent, translated: "For European integration." But, following closely the reactions of the USA and the EU, who when asked about the "Anti-corruption" Commission, speak of the irreversibility of the reform, implying that there is something in this initiative that worries the promoters and contributors in money, for the Reform.
Po ashtu, duke patur parasysh dezertimet në masë të institucioneve të drejtësisë, refuzim ky i inkurajuar me syshkelje partnerësh ndërkombëtarë, dhe njëkohësisht duke e parë si përçmuese përgjigjen e Altin Dumanit, për të mos komentuar çuarjen e njerëzve të BKH-së, - të drejtuar nga ish- zëvendësdrejtoresha e Përgjithshme e Policisë të emëruar nga kjo mazhorancë, tek ky komision.
Njëkohësisht duke mos i nënvlerësuar shqetësimet e aktorëve shoqëror dhe politik, që po i bien kambanave të alarmit për kanosjen e Reformës, nuk mund të mos shohim tek kjo nismë një përpjekje reaksionare, ndaj efekteve që ajo ka prodhuar, në kopshtin e pasur dhe të mbipushtetshëm të mazhorancës, që është ai ku frutat që janë ngrënë pas krahëve po treten pas hekurave.
Vetë Edi Rama, ka vendosur një fytyrë pokeri kur bëhet fjalë për Reformën. Ndonëse reforma e gjeti në teshat e një kleriku katolik të shekullit të XVI, që shet indulgjenca, ai sillet sikur të ishte Martin Luteri i rilindur, dhe i rreh gjoksit me forcë për autorësinë e saj. Gjithsesi ndjekësit e vëmendshëm të politikës, nuk mund të injorojnë faktin se nga goja e tij, kemi dëgjuar se, “Shqipëria nuk mund të jetë Republikë prokurorësh”, apo tek fshikullon SPAK-un kur heton “investitorët strategjikë” dhe po ashtu të anatemojë veprimtarinë e BKH-së që të mos nxisë institucionet të referojnë korrupsionin (sipas SPAK numri është në rënie), apo të mos i japë mbështetjen financiare që kërkon Prokuroria e Posaçme, dhe, dulcis in fundo, t’i tregojë amerikanëve, që janë promotorët e drejtësisë së re, “Noc Rrokun”, teksa bashkë me bashkëpunëtorët e tij më të afërt, janë duke festuar, të shumtë në numër, suksesin e reformës në burgjet shqiptare, shumica dërrmuese e të cilëve janë akuzuar për afera që kryeministri i ka mbrojtur publikisht dhe në disa raste edhe ka firmosur, si inceneratori i Elbasanit.
E nëse Athina qan, Sparta nuk qesh. Përballë tij, Edi Rama ka mbajtur “kundërshtarin” e tij të vjetër politik, Sali Berishën. Përmbledhja e armiqësisë së tij me SPAK-un nuk është e nevojshme, pasi janë gjëra të ditura, Urbi et Orbi: Organizatë kriminale; SKAP i partisë; Mercenarë; Kriminelë, etj, etj. Ashtu si Rama, edhe Berisha ka dalë me një kundër-propozim për Reformën në Drejtësi. Projekti i tij ka një emërtim thuajse orwellian, “Komisioni i së Vërtetës”. Qëllimi i deklaruar i Berishës është zhbërja e Reformës.
Pra, dy aktorët më jetëgjatë të politikës shqiptare, njerëzit që e kanë nisur karrierën shekullin e shkuar, po shkojnë në zgjedhjet e ardhshme politike me një propozim të qartë kundër Reformës në Drejtësi. Askush nuk mund të miratojë pa tjetrin planin, që kanë hedhur për konsum publik, aq më tepër, që Reforma aktuale u votua me 140 vota dhe gëzon mbështetje të gjerë publike kombëtare dhe ndërkombëtare.
Por regjimi i vjetër nuk duket i dorëzur, madje kanë bërë edhe prova gjenerale për të arritur të Kundër-Reforma e tyre.
Nuk është as shkencë, as konspiracion, por ngushtimi i hapësirës jetike të Ramës dhe Berishës, që janë tashmë në të njëjtin cep nga i cili duhet të zgjedhin nëse, do të bien njëri pas tjetrit, apo do të dalin bashkarisht duke përdorur mjetet e fuqishme ekonomike, mediatike dhe politike që kanë, për të imponuar rikthimin e ekuilibrit, që vetë politika prishi, për shkak të grykësisë dhe mbipushtetit të akumuluar padrejtësisht në 34 vite, në kurriz të drejtësisë dhe shoqërisë shqiptare.
Është një operacion me laps dhe letër, i programuar dhe zbatuar me durimin me të cilin merimangat thurin rrjetat e tyre.
Dhe, për të mos e zgjatur shumë shkrimin, sepse silueta e përfundimeve është bërë tashmë e kuptueshme, ngjarjet po i përmbledh në mënyrë telegrafike: Berisha shpallet non grata, Rama sheh tek fati i Berishës, të ardhmen e tij; Rama mbështet kthimin e Berishës, për të penguar reformimin e PD-së me mbështetje të SHBA-së,- që nga logjika dialektike do të kulmonte me largimin e tij; Pas zgjedhjeve të 14 majit dhe kthimit të Bashës, Rama pengon riorganizimin e grupit parlamentar të PD-së sipas ndryshimeve statutore, me qëllim pështjellimin e krizës në opozitë, të fryrë edhe nga mediat që tradicionalisht mbështesin kryeministrin; Rama dhe Berisha nisin një krizë artificiale për komisionet parlamentare, e cila filloi me mosrespektimin e qëllimshëm të Kushtetës nga kryeministri, për të nxitur një polarizim të rremë në parlament dhe për të diktuar Berishën si interlokutor të pashmangshëm, me të cilin duhej diskutuar për të ulur tensionet e nisura enkas nga Rama; Krijimi i këtij realiteti nga ana e Ramës, legjitimoi Berishën dhe i hapi rrugë, shkatërrimit të Komisionit të Reformës Zgjedhore, ku PD-ja zyrtare, kishte të paktën tre kërkesa jo komode për kryeministrin: Lista të hapura; Shqipëria - Një zonë elektorale; Votim dhe numërin elektronik; Nga ky moment nis hëna e mjaltit mes palëve, të cilat bashkohen për të votuar amnistinë, në të cilën bëhen pjesë zyrtarë të dënuar nga GJKKO-ja, - ndryshe nga sa kishin deklaruar publikisht të dyja palët, për të cilën raport progresi i Komisionit Europian u shpreh se, ishte cënim i punës së SPAK-ut; Amnistia u ndoq nga përgatitja për të mbajtur të paprekur arkitekturën e sistemit zgjedhor të ndërtuar në 2008-ën nga Rama dhe Berisha, me lista që jo vetëm mbyllen, por bëhen të paprekshme në pjesën kryesore, ku qytetarët nuk kanë të drejtë të zgjedhin asnjë emër, por duhet të gëlltisin listën e zezë të partisë; Kjo hënë-mjalti, kulmoi me dhënien e vendimit për vulën e PD-së, që në sfondin e dashurisë së rigjetur mes Ramës dhe Berishës, la shijen tek qytetarë, politikanë, komentatorë dhe ambasadorë të ndryshëm, të një prikë martesore me të cilën kryeministri i shkoi ish-kryeministrit për të sigluar rikthimin e status quo-së, aq shumë të dëshiruar.
And here we are again at Counter-Reforma, less than 6 months from the next political elections, the two forgers of the political system, born from the Rama-Berisha agreement 16 years ago, are going to the citizens with an offer of clearly anti-SPAK election.
Of course, one sells himself as the good cop, and the other as the bad cop, anyway both on the same wavelength, in terms of what the "old regime" has towards the new justice.
If Rama and Berisha will be political factors in the next elections, Counter-Reform will be a fact, while the autonomy that SPAK has gained from politics will be a beautiful experiment in terms of citizens' expectations, to 'put an end
to impunity, but still a short-lived experiment.
This does not mean that SPAK will be closed from today to tomorrow, but the Byzantine mechanisms of politics will be superimposed by putting a straitjacket on it, to make it impossible to act in the Olympus of impunity, returning us to the times of the "gold" of arrests for corruption, which would come next September, without specifying which September of which year it was in question.
But if in some, the Reform has incited the great fear that is producing the Counter-Reform, in a wide part of the society it has incited a great hope based on the idea that, despite the undeniable problems, if it is implemented successfully, it can change fundamentally the way justice works in Albania, improving public trust, strengthening the rule of law, accountability, and the quality of policy making.
Reform and "Counter-Reform" will face each other in the next elections, affecting the balance of power for many decades.
If the society with its vote leans in defense of the Reform, we will have a radical change in the structure of authority, division and balance of power, pluralism and democratic movement, with positive, economic and social consequences.
If the society with its vote will lean towards the Counter-Reform, there will be no need to reopen the history books from the 16th century, but it will be enough to refresh the memory of the last 16 years, after the Rama-Berisha agreement of 2008, with open democracy, strong corruption, indulgence for politicians and departure for Albanians, under the chorus that started the transition from the old regime to the new one which became obsolete again: Accomplices and Co-sufferers.
Happening now...
SPAK's 'Tak-Tak-u' at the door of Erjon Veliaj!
Nga Namir Lapardhaja
ideas
Nevoja për reformim përpara kolapsit financiar të Bashkisë Vlorë!
Nga Gjergji Nika
My mother Militant
Nga Ermal Mulosmani
Saliu hits the opponents for what he has done himself
Nga Spartak Ngjela
top
TRENDING 
services
- POLICE129
- STREET POLICE126
- AMBULANCE112
- FIREFIGHTER128