The crisis is not of the DP but of the political system; Basha's platform is the right solution for overcoming it...

2023-08-27 12:13:37 / EDITORIAL NGA GENTIAN GABA

The crisis is not of the DP but of the political system; Basha's platform
Since Sali Berisha was declared non grata by the United States of America, the Democratic Party entered a dangerous spiral, which still threatens the opposition in Albania today.

The obstruction of the opposition due to the personal agenda of the former prime minister, has disorganized the heart of the opposition to the corrupt government of Edi Rama, revealing the real dimension of the political crisis in which the country is located.

Regardless of how deeply the analyses, debates, and studies may have entered the period in which Foltorja raised its cause against the Democratic Party and its chairman Lulzim Basha, addressing the developments in the blue camp as an isolated crisis, which belongs only to this political force, it is not only wrong, but deceitful, because the truth is that what the DP is going through is not a crisis of its own, but of a non-representative, corrupt and morally deformed political system, which is not at the service of the citizens, but of its blacksmiths.

The war that Berisha has declared on the party, which gave him everything in these 33 years, only because it was not placed as a tank on the bridge of Lana to protect its former leader from the Anglo-American danger, makes sense only within the system he has built together with Edi Rama on April 21, 2008.

Një sistem në të cilin njerëzit e veshur me pushtet bëhen “gate keepers”, -autoriteti që kontrollon në burim qarkullimin e flukseve politike sipas orekseve personale, në funksion të qëllimeve të tyre dhe të atyre që investojnë kapitale të mëdha në mirëmbajtjen e kësaj balance interesash që nuk kanë lidhje me të mirën publike, por me të mirat private që gjenerojnë për demiurgët e sistemit.

E nëse nga ana tjetër e këtij ekuilibri të mbrapshtë qëndron Edi Rama, i cili në asnjë moment nuk ka shfaqur shqetësim apo pendesë për paktin me Berishën, për rrokopujën e parlamentarizmit, çekuilibrimin e pushteteve, dhënien e një roli dekorativ Presidentit të Republikës, për autokracinë që gjeneron një sistem në të cilin “fituesi”, pavarësisht mjeteve me të cilat “fiton” merr gjithçka, po aq stoik në mbrojtjen e asaj marrëveshje është edhe kreu i Foltores.

Heshtja e Berishës ndaj pasojave negative që ky sistem ka prodhuar për demokracinë shqiptare, është tregues se ai është po aq i kënaqur sa Rama me gjendjen e gjërave në vendin tonë, pasi një sfidant i vërtetë, një politikan që kërkon ndryshimin dhe nxjerrjen e Shqipërisë nga kriza politike në të cilën ndodhet, nuk mund të kufizohet në anatemimin e “kundërshtarit”, pra në lojën e vjetër të akuzave dhe kundër-akuzave që kanë për qëllim mbajtjen e status quo-së duke polarizuar shoqërinë, por vetëm duke vendosur gishtin tek plaga e vërtetë që kërkon shërim.

Kësodore, qyshkur Berisha dhe Rama shtrënguan duart për ta kthyer Shqipërinë nga një republikë parlamentare në një republikë kryeministrore, në të cilën ligjvënësit janë noterë të vullnetit të të parit të qeverisë, dy nga politikanët më jetëgjatë të tranzicionit, vijojnë të jenë të lumtur me ujdinë e tyre, pasi pa marrëveshjen Berisha-Rama, foltorja nuk do të ekzistonte. Ishte frika e një pjese të deputetëve nga e ardhmja e tyre, jo në raport me elektoratin, por me atë që mund të kishte një zë në kapitull në pozicionin e tyre në listat zgjedhore, që i futi në një spirale heshtjeje, të paaftë, për të treguar udhëheqësi kur duhej të pozicionoheshin për të mbrojtur interesin e Partisë Demokratike në raport me partnerin strategjik të kombit shqiptar.

Pa marrëveshjen Berisha-Rama, skandalet e njëpasnjëshme që po godasin qeverinë, nuk do t’i bënin gjithmonë e më të heshtur deputetët e kampit të majtë përballë korrupsionit të përhapur në çdo ind të pushtetit që ata përfaqësojnë, por frika nga kryeministri i gjithëpushtetshëm, që ka në dorë fatet e tyre e që me një laps mund t’i zhysë në honet më të errëta të harresës, i bën ata qënie jo politike, pa dinjitetin dhe karrakterin e nevojshëm për të ngritur krye ndaj asaj që po përjetojnë si parti dhe forcë qeverisëse me një ish zëvendës kryeministër në arrati, ministra, deputetë e kryebashkiakë në burg.

E pra, kjo është kriza me të cilën po bashkëjetojmë prej vitit 2008, që nuk është kriza e një partie, por e një sistemi që nuk përfaqëson më asgjë përveç interesave të themeluesve të tij, të cilët janë bërë barrikada mbrojtëse të krijesës së tyre, begatinë e të cilës e shijojnë si nga maja e pushtetit, ashtu edhe nga lartësia 64 katëshe e kullës së “opozitës”. Një dëshmi e freskët e kujdesit me të cilin vajisen ingranzhet e një makinerie që gjeneron garanci për ata që turfullojnë në publik për të respektuar partiturën e shfaqjes, ndërsa në privat i jepen tangos për të cilën dihet botërisht që mjaftojnë dy veta.

Nga zhbërja e kësaj marrëveshjeje mund të nisë edhe rimëkëmbja e demokracisë shqiptare. Një prioritet që është pjesë e axhendës e kreut të Partisë Demokratike, i cili po artikulon përherë e më qartë nevojën për ndryshime kushtetuese. Propozimet e bëra pas rikthimit të tij në skenën politike, si listat 100% të hapura, restaurimi i kompetencave të Presidentit të Republikës, pastrimi i politikës përmes vetting-ut, etj., të cilave Zëri i Amerikës i dha emërtimin frymëzues “Platforma për ndryshim”, përbëjnë një hap pozitiv për çeljen e një debati publik sa më të gjerë, i cili duhet të prodhojë energjinë e nevojshme shoqërore për të ndërhyrë me largpamësi në Kushtetutën tonë, për të kapëcyer krizën politike të krijuar nga marrëveshja Berisha-Rama.

Mësimet e nxjerra gjatë këtyre viteve, veçanërisht dy të fundit, kur Basha u përball me forcën reaguese të një sistemi që ngriti kundër tij një stuhi perfekte, në të cilën kundërshtarët e tij politik, oligarkët dhe mediat që gjallojnë me thërrimet e tyre u angazhuan për ta vrarë politikisht me të gjitha mjetet e arsenalit të tyre të shtrenjtë, janë një sprovë e vlefshme për kreun e Partisë Demokratike dhe dëshmi e vendosmërisë së tij për t’u përballur me thelbin e problemit.

Ndonëse rruga përpara është shumë e vështirë, hapi pas, që bëri vitin e shkuar u dha mundësi shqiptarëve të shohin sesi sulmet e orkestruara kundër tij, ishin në të vërtetë sulme për të penguar ndryshimin që Basha ndërmori brenda partisë që ai drejton, e që patjetër kërcënonte dhe kërcënon ekuilibrat e vendosur në vitin 2008.

Por, siç ndodh shpesh herë në jetën e secilit prej nesh, pika e fortë kthehet në një pikë të dobët. Ndaj edhe reagimi i koordinuar në heshtje nga Berisha dhe Rama, për të mbrojtur produktin e tyre 15 vjeçar, që po kërcënohej nga Basha me bekimin e Shteteve të Bashkuara, i vendos etërit themelues të kushtetutës së 21 prillit, në një dikotomi me sfidantin e tyre. Duke ravijëzuar në bashkimin e tyre një ndarje të qartë mes të shkuarës dhe të ardhmes, mes të resë dhe të vjetrës, mes status quo-së dhe ndryshimit.

Një përballje që vendos në një anë të ringut ish-presidentë, ish-kryeministra dhe kryeministrin aktual, që mbajnë përgjegjësi për gjendjen aktuale, ndërsa nga ana tjetër sfidantin e tyre të ri, me vragat e freskëta të betejës së fundit, nga e cila sigurisht ka parë qartë se cilët janë kundërshtarët realë dhe çfarë kërkohet nga ai për të mundësuar një ndryshim të vërtetë.

In August 2021, before the suspension of Berisha from the DP parliamentary group, when everyone was together and happy, Basha declared: "It is already clear that the constitutional changes of 2008 no longer fit the screaming need of Albanian society for more democracy, for the control and balance of powers, so to end the capture of the state, radical changes are needed that must come as a reflection and joint action of the Democratic Party and intellectuals, students, lecturers, entrepreneurs , artists, journalists, young men and women who are looking for a functional democracy."
It's time for this commitment to come to life!

Happening now...