Voices of the Gods/Oracles of the Ancient World

2023-08-27 18:19:58 / MISTERE&KURIOZITETE ALFA PRESS

Voices of the Gods/Oracles of the Ancient World

Oracles were some of the most important people of the ancient world. These men and women gave advice on all important matters, especially marriage, war and business. Oracles could be both men and women. Here are the most famous ones.

The Oracle of Dodona

The Oracle of Dodona in Ioannina is believed by many scholars to be the oldest in Ancient Greece, and lived in 2000 BC. Although the ancient Greeks believed that oracles spoke with the voice of the Gods, it is unclear which God, Titan, or Being they spoke of.

Some of the earliest records hint at a connection with Gaia, the Earth deity and mother of the Titans. The Oracle of Dodona has also been associated with Rhea, wife of Kronos and mother of Zeus, suggesting some sort of family continuity.

Complicating the situation is the apparent connection between the Oracle of Dodona and the Titaness Dione, who in one version of the often conflicting Greek myths is the mother of Aphrodite according to Homer. Ultimately, not enough information has survived to know more about the Oracle of Dodona

However, she remained an extremely important figure. Odysseus is said to have consulted it regularly, while in the 3rd century, King Pyrrhus of Epirus would build a massive temple complex to Dione, Zeus and Hercules, further honoring the oracle.

The Oracle of Delphi

Shumica e interpretimeve pajtohen se ai fliste me zërin e Apollonit, por sërish ka një lidhje me Gaian. Sipas legjendës, Zeusi lëshoi shqiponjat nga lindja dhe perëndimi dhe atje ku u takuan do të ishte “marina e botës” (omfalos në greqisht).

Ky vend ishte Delfi, dhe në disa mite, Apolloni uzurpon autoritetin e Gaias, duke vrarë një piton të madh që ruante vendin. Duket se ekziston një lidhje midis këtij akti dhe titullit zyrtar të orakullit “Pythia”, me disa studiues që sugjerojnë se rrjedh nga fjala greke ‘pytho’ (të kalbet) por etimologjia mbetet ende e paqartë.

Ai tempull ka ekzistuar që nga viti 1400 Para Erës Sonë,derisa perandori bizantin Teodosi e  nxori jashtë ligjit të gjithë adhurimin pagan në fund të viteve 400 Pas Krishtit. I vendosur mbi mal, Parnasusi, tempulli i Apollonit që ekziston ende sot,daton që nga shekulli IV Para Krishtit dhe ndodhet në krye të asaj që njihej si Rruga e Shenjtë, të cilën e përshkonin pelegrinët.

Duket se Pitia ka qenë gjithmonë një grua (shumë gra në periudhat e mëvonshme), gjithmonë një delfiane vendase, dhe duhej të kishte një natyrë stoike dhe të matur. Pelegrinët do të bënin një sakrificë para se të shkonin që ta takonin atë në një nga 9 muajt e vitit që ajo bënte profeci.

Ajo do të ulej në majën e një trekëmbëshi, duke parë mbi ujërat e burimit të shenjtë Kastilian, në të cilin mendohet se ajo vetë i nënshtrohej një rituali pastrimi shpirtëror. Gjatë profecive ajo binte shpesh në ekstaza, ndonjëherë të dhunshme.

Profecitë e saj do të ishin të paqarta dhe të hapura për interpretime, por qartësisht të dobishme, po të kihet parasysh fama e Orakullit të Delfit. Dihet shumë pak mbi atë që bëhet në tempull, pasi njohuritë kalonin nga një Pitia tek tjetra.

Mbishkrimet në tempull na japin ndoshta ndonjë ide:“Njih vetveten dhe asgjë më tepër!”. Interesant është fakti që fuqitë e saj mund të kenë pasur një origjinë më të natyrshme. Sipas Plutarkut, i cili ishte vetë një prift i Apollonit, por edhe historian dhe filozof, Pitia niste të kishte vizione nga gazrat me erë të ëmbël dhe që dilnin nga të çarat e tokës.

Ky pretendim cilësohej kryesisht si një mit, derisa një ekip studiuesish gjeti etilen në muret e tempullit dhe në ujërat e burimit Kastilian. Ky gaz dihet se shkakton halucinacione dhe njëkohësisht një ndjenjë euforie. Kjo nuk është një teori e pranuar botërisht, pasi disa studiues propozojnë një përzierje të metanit dhe dioksidit të karbonit si më të mundshme.

Zërat e Perëndive

Në atë kohë ekzistonte në Epidauruse dhe faltorja e Asklepios, Zotit të Mjekësisë, të sëmurët do të flinin në këtë faltore, duke shpresuar të vizitoheshin nga vetë Zoti, pa kërkuar ndërmjetësues, dhe kësisoj të shëroheshin nga sëmundjet e tyre.

Po ashtu ishin edhe Nekromanteionët, ose orakujt enigmatikë të të vdekurve, që mund të kontaktonin me të vdekurit, të cilët jepnin këshilla dhe bisedonin në një farë mase me botën e përtejshme. Ajo që tregon e gjithë kjo, është fuqia që kishin këta individë.

Gjatë pushtimeve persiane të Kserksit, athinasit u konsultuan me dy prej orakujve të Delfit. Ata refuzuan thirrjet e tyre, të perceptuara si një dezertim.“Edhe pse gjithçka tjetër do të merret, Zeusi, ai që sheh gjithçka, do të garantojë që muri prej druri të mos shembet”. Orakulli mendohet të ketë thënë. “Muri prej druri” u ndërtua nga Themistokloi, dhe se flota e Athinës do të fitonte ditën kundër persëve në Salaminë. Ata jo vetëm që mund të vendosnin mbi fatin e qytet-shteteve, mbretërive dhe perandorive, por edhe mbi jetën personale të njerëzve, duke u siguruar këshillat hyjnore se me kë të martoheshin, kur të mbillnin të korrat dhe cilat mundësi biznesi të shfrytëzonin.

It would not be an exaggeration to say that during the Greek Golden Age from the 4th to the 6th century, oracles were the most powerful individuals, second only to the greatest ruler and the Gods themselves, a remarkable phenomenon, if you consider that many of them were women in the highly patriarchal world of Ancient Greece and beyond. Bota.al

Happening now...