"Not every bad thing is bad", the golden opportunity for DP has arrived!

2023-06-24 15:07:45 / EDITORIAL NGA ERL KODRA

"Not every bad thing is bad", the golden opportunity for DP has

For the first time in 32 years, the division of the Opposition is a golden opportunity to break away from the past

When he listens to Gazmend Bardhi talking about the need to unite the opposition, he inadvertently forgets the reason why the Democratic Party was divided, but above all, who divided it. He says that the opposition needs to unite with exactly what was separated on September 9, 2021, i.e. with Sali Berisha. Such paradoxes only a depraved mind can make public. I took Mr. Bardhi as an example, but other individual MPs who have joined him go even further, for example Ervin Salianji and Dashnor Sula. The Bardhi group justifies all this senseless rhetoric with the need for unity, otherwise, the opposition has no way of winning over Edi Rama.

In fact the opposite is true.

In the 2021 elections, the Democratic Party was very close to victory, and of course, the difference was determined by some extra-electoral factors, which are; a) the unilateral constitutional changes, b) the buying of elections by Edi Rama's allies such as Tom Doshi, Aqif Rakipi and Vangjush Dako, and c) the presence of Sali Berisha and some exponents close to him in the lists of the Democratic Party. Of course, there were other factors, all of which, by chance, brought the result that we all know. At the very least, the truths should be told openly, especially when we all know that this is what happened.

Të gjithë e dimë se faktori ndërkombëtar mbylli një sy para masakrës elektorale që Edi Rama bëri përmes metodave të njohura, tashmë të ngritura në sistem. Shpallja non-grata e Sali Berishës nga Departamenti i Shtetit vetëm disa javë pas zgjedhjeve tregon qartë se aleati strategjik i Shqipërisë nuk ishte e gatshme që të mbronte opozitën saktësisht për shkak të Sali Berishës. Kjo është e vërteta që të gjithë e dimë, por që askush nuk e thotë.

9 Shtatori 2021 ishte dita që shpërtheu krizën brenda Partisë Demokratike, një krizë e gjatë, që kishte filluar që para zgjedhjeve të vitit 2013. Ardhja e Lulzim Bashës në krye të PD në thelb nuk ndryshoi asgjë, pavarësisht disa përpjekjeve sporadike që ai bëri për të reformuar partinë. Largimi i Jozefina Topallit, Astrit Patozit dhe Majlinda Bregut ishte e papërfillshme para nevojës për reformim të thellë të partisë. Mbi të gjitha, prania e Sali Berishës dhe e veteranëve të tjerë në politikën aktive si deputet që nga viti 2013 e deri më sot është prova e pakundërshtueshme se Partia Demokratike nuk po reformohej, por po mbahej peng nga Sali Berisha dhe bashkëpunëtorët e tij. Ata besonin dhe vazhdojnë të besojnë se ata janë Partia Demokratike është pronë e tyre, dhe se ata duhet të jenë aty përgjithmon. Domethënë, ata besonin se largimi i tyre nga pushteti në vitin 2013 ishte i përkohëshëm, maksimumi 8 vjet, dhe se të njëjtët do të rikthehen përsëri si Ministra në të njëjtat ministri prej ku u larguan. Por këto janë thjesht koncepte arkaike dhe parapolitike, që janë tejkaluar me kohë në demokracitë përëndimore. Asnjë shans nuk ka që një Parti Demokratike e tillë të vijë ndonjëherë në pushtet. Kjo lloj PD-je maksimumin e arriti në zgjedhjet e vitit 2021.

Zhvillimet brenda opozitës që pasuan zgjedhjet e vitit 2021, treguan qartë se që të përfundojë tranzicioni politik, social dhe kulturor i vendit, së pari duhet reformuar klasa politike. Përndryshe, është e pamundur që të mbyllet një epokë dhe të hapet një tjetër - nga të njëjtët aktorë politik. Sali Berisha, Edi Rama, Ilir Meta me bashkëpunëtorët e tyre që datojnë që nga viti 1991 nuk mund t'i japin fund tranzicionit të Shqipërisë. Maksimumi ata mund të na kthejnë në vitin 2000, por asgjë më shumë. Brezi i viteve 20 të mijëvjeçarit të ri nuk mund të drejtohet më tej nga Tritan Shehu (sic!). Sigurisht, nëse vazhdojmë të pyesim Tritan Shehun, Arben Imamin - madje edhe Ferdinand Xhaferin - ata do të thonë se "ne jemi kontributorë të mëdhenjë të Partisë Demokratike, dhe se ne këtu do jemi". Bukur shumë, por kjo është rruga e sigurtë drejt vdekjes politike të Partisë Demokratike.

Në Shqipëri nuk votojnë mbi 1 milion shqiptarë. Nuk ka studime të sakta se cilat janë arsyet pse këta zgjedhës nuk votojnë, megjithatë, arsyeja kryesore është se shumica e tyre nuk i duron "tre dinosaurët" e politikës shqiptare. Disa nuk e duan PS, disa nuk e duan Edi Ramën, disa nuk e durojnë Sali Berishën, të tjerë e urrejnë për vdekje Ilir Metën, por ndërkohë, të gjithë urrejnë të jenë ushtarë të njërit ose të tjetrit. Në të vërtetë ata janë pjesë kritike e shoqërisë, por deri më sot ata nuk kanë patur një ofertë serioze politike që t'u tërhiqte vëmendjen.

Më së paku gjysma e tyre janë votuesë potencial të një opozite serioze, të pranueshme dhe aleate e demokracive përëndimore, dhe sidomos e Shteteve të Bashkuara. Me siguri që ata do të votonin një Parti Demokratike të çliruar nga ish-ët e saj dhe nga Sali Berisha, si e vetmja mënyrë për t'i dhënë fund agonisë politiko-ekonomike të vendit. Kjo është masa kritike njerëzore që mund t'i japë fund tranzicionit politik në Shqipëri. Dhe Partia Demokratike këtë masë kritike votuesish duhet të synojë.

Ultimately, if the Democratic Party unites and Foltoren, including Sali Berisha and his exes, it can never grow more than it was in 2021. At least, the actual separation cannot happen under conditions of opposition. The thesis that if we don't unite, we won't beat Edi Rama has finally fallen. Even if the Sali Berisha problem did not exist, united we do not go beyond 2021, while reformed, attracting the gray electorate, the victory of the right is guaranteed.

"Not every bad thing is bad" - says an old saying.

 

Happening now...